به گزارش واحد و آموزش آسانسور و پله برقی در شهر لیسبون در پرتغال، آسانسوری وجود دارد که در هیچ ساختمانی جایگذاری نشده، بلکه میان زمین و آسمان معلق است. این بالابر عظیم که سانتاژوستا نام دارد ساخته شد تا مشکل هم سطح نبودن قسمت های مختلف شهر را حل کند.
اگر سوار این آسانسور شوید و مسیری را پیاده روی کنید سر از منطقه ی دیگری از شهر در خواهید آورد. ماجرای ساخت این سازه از این قرار است که سالها پیش شهر لیسبون فراز و نشیب های زیادی داشت و از تپه های متعددی تشکیل می شد؛ به همین خاطر اهالی آن برای رفع این مشکل سانتا ژوستا را ساختند که هم مشکل شهر را حل کرد و هم با ظاهر زیبایش، امروز به جاذبه ی گردشگری بدل شده است. کارناوال امروز به لیسبون آمده تا از نزدیک این آسانسور منحصر به فرد را ببیند و ساعاتی را در آن سپری کند. ما را در این سفر هیجان انگیز همراهی کنید.
همانطور که قبل تر اشاره کردیم، می توانید به راحتی به بالاترین طبقه ی آسانسور سانتا بروید و چند دقیقه ای به تماشای شهر لیسبون بنشینید. البته هنوز هم شهروندان لیسبون از سانتا ژوستا برای رفت و آمد روزانه استفاده می کنند تا به نقاط مهم شهر برسند و این یعنی آسانسور برای توریست ها جنبه ی گردشگری دارد و برای اهالی هنوز هم یک مسیر خوب برای دسترسی به نقاط مختلف است.
آسانسور از سمت شمال به میدان روسو (Rossio) و از جنوب به محله ی پراکا دو کامرسیا (Praça do Comércio) و رودخانه ی شهر می رسد و با رفتن به بالای این سازه می توانید از این اماکن دیدن کنید. همچنین از بالای این آسانسور می توان کلیسای معروف سائو روک (São Roque) و مرکز شهر لیسبون که با نام بارو آلتو کورتر (Bairro Alto quarter) شناخته می شوند را به وضوح دید. در لیسبون اغلب اوقات سال هوا خوب و دلپذیر است به همین خاطر می توان به راحتی چند ساعتی را بر فراز آسانسور سپری کرد. در تصاویری که در ادامه می بینید، می توانید تا حدودی لذت تماشای این شهر زیبا را احساس کنید.
داخل کابین آسانسور سانتا ژوستا
یکی دیگر از قسمت های جذاب آسانسور سانتا ژوستا کابین های آن است، اتاقک هایی با فضای ۴۵ متر مربعی که با اتاقک های آسانسور امروزی خیلی فرق دارند. اینجا همه چیز به صورت سنتی و در کمال ظرافت و طراحی ساخته شده و به وضوح دیده می شود که برای ساخت آن زمان زیادی صرف گردیده است. این کابین ها دارای پنجره هستند که این امکان را فراهم نموده اند تا بازدیدکنندگان حین بالا و پایین رفتن از مناظر بیرون نیز لذت ببرند.
درباره ی این آسانسور نکته ی جالبی هم وجود دارد؛ این کابین ها در حین بالا رفتن می توانند ۲۰ نفر را با خود بالا ببرند اما در حین پایین آمدن تنها گنجایش ۱۵ نفر را دارند و سوار شدن بیش از اندازه در آن باعث آسیب دیدن آسانسور می گردد، این آسانسور در زمان افتتاح با ۲۴ نفر بالا و پایین رفت که کار درستی نبود.
مسیر پیاده‌رو
این قسمت که اصلی ترین بخش آسانسور سانتا ژوستا بوده و هست، مسیری فلزی است که عبور از آن شبیه به عبور از پل های عابر پیاده ی امروزی است. اطراف این مسیر تماما با فنس و توری پوشانده شده، زیرا افرادی که از اینجا عبور می کنند، اغلب افرادی هستند که از آسانسور به عنوان بخشی از وسایل نقلیه ی عمومی شهر استفاده می کنند و قصد اصلی آن ها استفاده از آسانسور به عنوان یک جاذبه ی گردشگری نیست. شاید جالب باشد که بدانید این روزها برخی از عابران روی فنس های این قسمت قفل می بندند و با این کار سعی دارند عشق و محبتشان را به معشوقشان نشان داده و آن را جاودان کنند، اما از آنجایی که با زیاد شدن قفل ها، وزن سازه ی سانتا ژوستا زیاد می شود مسئولین هر چند وقت یکبار این قفل ها را باز می کنند.
