دانش تکنولوژی دائم در حال تغییر و دگرگونی می باشد و هر روز خبری از نو آوری جدیدی در صنعت آسانسور شنیده می شود:
- برای نصب آسانسور دیگر نیازی به موتورخانه نیست (حذف موتورخانه آسانسور)
- گیربکس از مجموعه ی سیستم محرک آسانسور حذف شد (حذف گیربکس آسانسور) سیم بگسل دیگر در آسانسور استفاده نمی شود (حذف سیم بگسل آسانسور)
نوآوری ها و تغییرات پی در پی در صنعت آسانسورجهان همچنان ادامه دارد. در ادامه به بررسی چند نمونه از نوآوری ها در صنعت آُسانسور می پردازیم.
Machine Room Less – (MRL) Elevator
بیش از یک دهه از عرضه آسانسوری جدید و جالب توسط یکی از بزرگترین تولید کنندگان آسانسور جهان می گذرد. این آسانسور جایگزین مناسبی بود برای آسانسورهای قدیمی و سنتی، این آسانسورهای تازه وارد آنقدر جالب و جذاب بود که در همان اوایل حضور، به آن “ارابه موسیقی” نام نهادند. این آسانسور به نام Machine Room Lessیا اختصاری MRL نامیده شد.
با ظهور این آسانسور رقابت شدیدی بین شرکتهای بزرگ آسانسوری جهان بوجود آمد، و هر از چند گاهی نوآوری جدیدی وارد بازار آسانسور می شود.
آسانسور بدون موتورخانه (Machine Room Less) یا همان (ام – آر – ال) از موتوری بسیار کوچک اما قدرتمند استفاده می کند و بجای اینکه مانند موتورگیربکس های قدیم و سنتی با یک شاسی فولادی سنگین پر حجم در موتورخانه آسانسور بر روی دال بتونی سقف چاه قرار بگیرد، این موتور کم حجم و کوچک و سبک آسانسور MRL به داخل چاه آسانسور منتقل شده و با یک شاسی مختصر در بالاترین نقطه چاه بر روی ریلهای آسانسور مستقر می شود و حداقل فضای ممکنه را اشغال می کند، در حالیکه آسانسورهای سنتی معمولا یک اطاق ده الی دوازده متری، برای نصب موتورگیربکس و تابلو و گاورنر لازم داشت.
برای اینکه محل استقرار موتورگیربکس آماده شود، در این اطاق ۳ ۴X باید در امتداد و بر روی چاه آسانسور سکویی به ارتفاع ۷۰ الی ۹۰ سانتیمتر ساخته می شد و بر فراز این سکو، پس از کفراژبندی و قالب گذاری به ارتفاع بیست سانتیمتر بتون ریخته می شد، تا شرایط استقرار موتورگیربکس فراهم شود.
این آسانسور های جدید مزایای بیشماری دارد که به مهمترین آنها اشاره می شود:
- عدم نیاز به موتورخانه
- فرایند نصب سریع آسانسور
- سازگاری با محیط زیست
- کم حجم بودن قطعات و لوازم
- کاهش هزینه های ساخت و ساز ساختمان
- انجام سرویس راحت
- سترسی آسان نصاب به همه تجهیزات به دلیل در دسترس بودن همه در داخل چاه آسانسور.
- (در صورتیکه در آسانسورهای قدیمی، نصاب باید به طور مداوم بین چاه آسانسور و موتورخانه در تردد باشد، و امان از ساختمانهایی که دسترسی به موتورخانه مثل گذشتن از هفت خوان رستم بود و هست. تصور کنید برای تنظیم لول کابین، اگر نصاب دست تنها باشد، چند بار این مسیر پر پیچ و خم را طی کند، البته این فقط یک نمونه از مشکلات آسانسورهای کششی می باشد)
- حذف سیستم ترمز لنتی که عملا در بهبود حفظ محیط زیست موثر است.
- کاهش هزینه تعویض پی درپی لنت ترمز آسانسور هم یکی دیگر از مزایای آسانسورهای جدید می باشد.
در آسانسور (MRL) به دلیل انتقال سیستم محرک آسانسور بر روی ریلها، از ریلهای قوی تری استفاده می شود. یک نوع جدید آسانسور (MRL) توسط شرکت آسانسور و پله برقی اوتیس به بازار عرضه شده با نام: (Gen2) که به جای استفاده از کابلهای سنتی(سیم بکسل) از تسمه های فولادی ۳ میلیمتری با پوشش پلی اورتان بهره می برد، که این تسمه ها به مراتب قوی تر از سیم بکسل می باشد.
ضمن اینکه با وجود تسمه های فولادی پلی اورتان دیگر نیازی به روغنکاری های مداوم نمی باشد، و این موضوع جدای از صرفه اقتصادی، کمک بزرگی به سلامت و حفظ محیط زیست می کند.
این محصول هم جرئی از همان پروژه بسته سبز می باشد. با توجه به تکنولوژی این آسانسور، ضمن حرکت بسیار نرم و بی صدا، مصرف انرژی را نیز بسیار کاهش داده که در این وانفسای گرانی برق این پدیده بسیار مورد توجه قرار کرفته است.
همچنین با حذف موتورخانه آسانسور در بالای چاه آسانسور، دست مهندسان و معماران طراح ساختمان را در عرضه نقشه های مناسب ، و بدون موتورخانه مزاحم (به دلیل اینکه برآمدگی اطاق یا همان موتورخانه در بالای سقف آخرین توقف همیشه در طراحی ها این اطاق مشکل ساز بود.) باز گذاشته و دیگر نیازی نیست برای گم کردن این اطاقک در راس ساختمان چاره اندیشی کنند.
این آسانسور نسبت به آسانسور هیدرولیک هم مزایای قابل توجهی دارد، در آسانسورهای هیدرولیک برای استقرار سیستم محرک آن (Power Unit) نیاز به اطاقکی دارد که نباید فاصله چندانی با چاه آسانسور داشته باشد، و همچنین روغن مصرفی سیستم هیدرولیک، که بجز هزینه های مکرر تامین روغن، نشت تدریجی روغن و تخلیه روغن، باعث انتقال روغن به زمین کف چاه آسانسور شده و با آلوده کردن تدریجی خاک، آلودگی محیط زیست را همراه دارد. بی جهت نیست، آسانسور (MRL) در حال تبدیل شدن به یکی از محبوبترین آسانسورها در آمریکا می باشد. این استقبال به حدی است که این آسانسور در حال در یافت کد ملی است.
The Magnetic Suspension Elevator
یکی دیکر از نوآوری های صنعت آسانسور، ظهور آسانسور مغناطیسی می باشد. در این اسانسور با حذف کامل موتور آسانسورهای سنتی پدیده ای جدید در حال شکل گیری است.
شرکت توشیبا (Toshiba Elevator and Building Systems Corp)با طراحی و استفاده ترکیبی از آهنربا های دائمی و الکترومگنت ها، تعلیق آسانسور بدون تماس با ریل به اجرا در خواهد آورد، این حرکت شبیه حرکت قطارهای مغناطیسی می باشد که بسیار نرم و بی صدا است، هرچند آسانسور معناطیسی در مرحله آزمایش و تست است. اما دیری نخواهد گذشت که این پدیده هم مانند دیگر موضوعات شگفتی ساز قدم به میدان گذاشته، و باعث حیرت و خوشحالی دوستداران و استفاده کنندگان آسانسور گردد.
The world’s Tallest Building, Taipei 101
در گذشته هم آسانسورهای فوق العاده، تولید و نصب شده، مانند آسانسورهای برج تایپه ۱۰۱ در تایوان، اینآسانسورها با سرعتی معادل چهل مایل در ساعت (۱۰۱۰ متر بر دقیقه) حرکت می کنند و این سرعت به حدی بوده که در سال ۲۰۰۶ میلادی به عنوان رکورد در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت شده است.
نمراتور یکی از آسانسورهای برج تایپه ۱۰۱
در این مونیتور، (نمراتور داخل کابین) میزان سرعت و طول مسیر و طبقه مورد نظر و زمان رسیدن به مقصد را نشان داده شده است.
در این آسانسورهای سریع السیر به جهت پیشگیری از آسیب و صدمه به گوش مسافرین به دلیل سرعت زیاد آنها و به منظور کاهش اغتشاش هوا در چاه آسانسور و کاهش میزان سوت زدن جریان هوا از فناوری های پیشرفته استفاده شده است. این آسانسورها مجهز به سیستم کنترل فشار آتمسفر در داخل کابین بوده، که با دمنده های مکش و تخلیه میزان فشار هوا را کنترل کرده و از صدمه به گوش جلوگیری می کند.
Pneumatic Vacuum Elevator (Cylindrical Elevator
اخیرا به صورت نمایشی آسانسورهای کابین استوانه ای مدور در چاهی با دیواره های پلاستیکی شفاف و به سبک شهر بازی، طراحی شده که در داخل این استوانه شیشه ای شکل، پمپ خلاء با جابجایی هوا نقش موتور محرک آسانسور را اجراء می کند، در این آسانسور وکیوم دیگر از سیم بگسل، چرخ و دنده و فلکه و پولی و موتورگیربکس خبری نیست، فشار هوا با جابجایی هوا همه ی کارها را انجام می دهد. در آسانسور وکیوم هیچوقت شاهد خرابی اجزاء و قطعات آسانسور نخواهیم بود، و حتی زمانی که برق قطع شود، آسانسور وکیوم به آرامی به سمت پائین حرکت کرده و در پائین ترین نقطه بر سطح زمین و بر روی تشک بادی (Cushioned by Air) فرو می نشیند.
Service Elevator – Manager Elevator
برای استفاده بهینه از آسانسور و صرفه جویی در وقت وکاهش انرژی برق مصرفی آسانسور، شرکت شیندلر (Sschindler) آسانسوری طراحی کرده موسوم به سیستم مدیریت آسانسور، در این آسانسورها به جهت کاستن زمان انتظار رسیدن کابین، و جلوگیری از تجمع پشت درب طبقه تا رسیدن آسانسور، سیستمی طراحی شده که قبل از رسیدن به منطقه درب آسانسور، از طریق پایانه های مستقر درلابی ها، ورودی ها (در ادارات این پایانه ها در اطاق پرسنل قراردارد) از طریق کارت ویژه به سیستم وصل شده و با توجه به شناسایی از طریق کارت، سیستم مدیریت آسانسور، مناسبترین آسانسور را معرفی میکند.
شکل فوق: مسافر با نشان دادن کارت ویژه، این پیام را دریافت کرده است:
برو به آسانسور اختصاص داده شده فوق (آسانسور G سمت راست)
زمانیکه فرد به مقابل درب آسانسور می رسد بدون معطلی و اتلاف وقت وارد کابین آسانسوری می شود که پایانه به او معرفی کرده است. این سیستم با حذف حرکت های اضافی آسانسورها، ضمن اینکه وقت مسافرین در ترافیک پشت درب آسانسور هدر نمی رود. (چون ترافیکی وجود ندارد.) از بالا و پائین رفتن های مکرر و اضافی آسانسورها هم جلوگیری می کند.
یکی از مزایای این آسانسورها در ادارات و دوایر دولتی، سرعت کار و جابجایی کارمندانی است که دائما باید در طبقات در حال رفت و آمد باشند. چون این افراد را آسانسور از طریق کارت، شناسایی کرده، و چون اطلاعات لازم را دارد، وقتی کارمندی برای پیگیری پرونده می خواهد به طبقات دیگری برود، از داخل اطاق کار خود کارت را به پایانه مستقر در اطاق وارد کرده و از همانجا طبقه مورد نظر را ثبت می کند، سیستم مدیریت هوشمند آسانسور با توجه به اطلاعات وارده، آسانسور مناسب این سفر را تعیین و به کارمند اعلام می نماید و در نتیجه دقایقی بعد با رسیدن کارمند مقابل درب اسانسور، آسانسور هوشمند هم در انتظار اوست.
این آسانسورها برای خود شعاری دارند: انتظار کمتر، انتقال سریعتر مسافر، استهلاک کمتر، و کاهش مصرف انرژی
قطعه هنری
بعضی از آسانسورهای نوین، با توجه به نوع و شکل ظاهری مشهور می شوند و مانند موزه ها، نمایشگاهها، و بناهای تاریخی در یادها باقی می مانند. یکی از این آسانسورها، آسانسوری است به شکل یک کپسول فضایی،
Paternoster Elevator
حال که یادی از دوران گذشته و گوشه ای از خاطرات آن زمان کردیم، یادی هم از آسانسورهای دائم حرکت کنیم که این آسانسورها نیز از نسل آسانسورهای گذشته باقی مانده است.. آسانسورPaternoster برای اولین بار در سال ۱۸۸۴ میلادی در لندن نصب شد، این آسانسور که حرکت دائم آن به جهت بالا و پائین شبیه پله برقی می باشد و هرگز در طبقات توقفی ندارد.
کابین این آسانسور فاقد درب است و لذا در طبقات هم دری به عنوان درب طبقه وجود ندارد، کابین این آسانسورها به طور معمول برای دو نفر طراحی شده و با توجه به حرکت دائم این آسانسور، مسافری که قصد سوار شدن به این آسانسور را داشته، باید با استفاده از دستگیره های تعبیه شده در دو طرف دیوارهای کابین در موقعیت مناسب خود را به داخل کابین آسانسور می کشیده و در زمان خروج هم به همین شیوه باید از کابین بیرون می آمده.
