ارزیابی فنی و اقتصادی پروژه ها

پردیس فناوری کیش- طرح ملی مشاوره- متخصصین صنعت ومدیریت- گروه مدیریت

دوره ارزیابی فنی و اقتصادی پروژه ها و محصولات

اهمیت موضوع:

ارزیابی طرح های توجیهی فنی اقتصادی سرمایه گذاری در ایران از پیچیدگی زیادی برخوردار است. پیچیدگی هایی که از کمبود اطلاعات و شفاف نبودن فضاهای کسب و کار، نبود سیاست های ثابت کلان حاکمیت و… ناشی می شوند.

سرفصل دوره:

  1. طرح يا پروژه چيست؟
  2.  ارزيابي طرح هاي اقتصادي
  3. ابعاد ارزيابي طرح هاي اقتصادي
  4.  ارتباط ارزيابي طرح ها با علم اقتصاد
  5.  جايگاه ارزيابي طرح ها از ديد بخش خصوص و بخش دولتي
  6.  محیط کلان اقتصاد کشور
  7.  بررسی شاخص های اقتصاد کلان کشور
  8.  GDP و نرخ رشد اقتصادی
  9.  نیروی کار
  10.  ذینفعان پروژه
  11.  پایگاه حقوقی
  12. ساختار سازمانی لیستی از اعضای هیئت مدیره و مدیران
  13.  اسپانسر اصلی(حامی اصلی، سهامداران اصلی و درصد سهام هر یک)
  14. مدیریت پروژه، مشاوران و مدیران فنی
  15.  عملکرد اوپراتورها (پیمانکاران) در ۵ سال گذشته
  16.  معرفی محصول
  17.  توصیف کامل و شفاف از محصول به همراه نمونه های موجود یا عکس محصول
  18. محصولات منطقه ای
  19.  مطالعه بازار
  20. نقش مطالعات بازار در توجیه پذیری طرح
  21.  اهمیت منابع کسب اطلاعات و استناد
  22. طرح ها (طرح ریزی) عرضه و تقاضا
  23.  پروژه های عرضه و تقاضا بعد از ۵ تا ۸ سال و اساس این طرح ها
  24.  پیش بینی نیاز بازار
  25.   دسترسی به مواد اولیه و بازار فروش
  26.  مکانیابی پروژه
  27. موقعیت جغرافیایی ، مزایا و معایب
  28.  زیرساخت های حمایت کننده تسهیلات :آب، برق،تجهیزات حمل و ارتباطات
  29. تدارکات
  30. واردات و صادرات
  31. عرضه های بوجود آمده برای انجام پروژه
  32.  استراتژی های بازار
  33. جنبه های متفاوت استراتژی بازار (رقابت، قیمت،بازارهای مشترک)
  34.  روابط سیاسی دولت، قیمت، کنترل کیفیت محصول و استانداردها و مجوزهای مورد نیاز محصول

قطعات اصلی آسانسور

پردیس فناوری کیش-طرح مشاوره تخصصی صنعت ومدیریت -گروه فناوری اطلاعات وارتباطات:
سایل تعلیق کابین و وزنه تعادل که می تواند سیم بکسل فولادی و یا زنجیر باشد
وسیله رانش که محرک آسانسور است و شامل: موتور الکتریکی – گیربکس – ترمز – فلکه کششی و یا دنده زنجیر – شاسی ماشین – کوپلینگها ، محورها ، یاتاقانها می باشد.
کابین که مسافرین و یا بار را حمل می کند ، شامل یوک، که چهارچوبی فلزی است و کابین ازطریق آن به سیستم تعلیق متصل می شود ، کف کابین که بار را نگهداری می کند و بدنه کابین به کف متصل است .
وزنه تعادل که برای جبران وزن کابین و قسمتی از ظرفیت بکار می رود
چاه آسانسور: این فضا قسمتی یا تماما پوشیده است و از کف چاله تا سقف ( کف موتورخانه ) ادامه دارد در این فضا کابین و وزنه تعادل حرکت می کنند و شامل ریلهای راهنما برای کابین و وزنه تعادل و درهای طبقات و ضربه گیر در کف چاه می باشد.
سیستم ایمنی: یک وسیله مکانیکی است که در صورت بروز هر گونه خرابی ، یا شل شدن سیم بکسل( زنجیر تعلیق) وسیله توقف و نگاه داشتن کابین و یا وزنه تعادل در روی ریل راهنما می باشد و اگر سرعت کابین در جهت پائین رفتن از مقدار مشخص شده ای تجاوز کند این مکانیزم عمل می نماید ، عملکرد این مکانیزم توسط گاورنر که معمولا در موتور خانه است شروع می شود.
ضربه گیرها: کابین یا وزنه از حدود تعیین شده در چاهک گذشته و امکان برخورد با کف چاهک پیش آید این وسیله از برخورد خشن جلوگیری می نماید . ضربه گیر ممکن است از جنس پلی اورتان ، فنر یا نوع روغنی انتخاب شود که بستگی به سرعت اسمی داشته و طوری طراحی می شود تا انرزی جنبشی کابین یا وزنه تعادل را جذب کرده ( نوع فنری ) و یا مستهلک نماید.
تجهیزات الکتریکی: که شامل امکانات ایمنی و روشنایی نیز می گردد .
موتور و گیربکس بالا بر: موتور و کاهنده های بدون چرخ دنده معمولا برای سرعت های بیشتر از ۲.۵ متر بر ثانیه استفاده میشود در حالیکه برای سرعت های کمتر ، از گیربکس های دارای چرخ دنده استفاده می شود قبلا از گیربکس با چرخ دنده های ساده استفاده می شد ولی با پیشرفت روش های طراحی و تولید ، چرخ دنده های حلزونی یک استاندارد قابل قبول مورد استفاده در گیربکس آسانسورها شد .
ترمزها: در صورت قطع برق یا قطع برق سیستم کنترل ، سیستم ترمز آسانسور باید به طور اتوماتیک عمل کند. لذا از ترمز های اصطکاکی الکترو مغناطیسی استفاده می شود .اگر کابین با ۱۲۵% بار نامی خود در سرعت معمول خود حرکت کند ، ترمز ها باید قادر به توقف کامل سیستم باشند و بلافاصله سیستم را در حالت ساکن نگهدارند . ترمز باید توسط فنرهای فشاری و یا نیروی وزن عمل کند . ترمز توسط الکترومغناطیس و یا الکتروهیدرولیک باید باز شود . اگر جریان برق قطع شود باید حداقل دو وسیله مستقل الکتریکی کنترل کننده داشته باشد . در صورت قطع جریان برق ، ترمز باید بلافاصله عمل نماید . هنگامیکه موتور گیربکس با یک وسیله دستی اضطراری مجهز باشد ترمز باید طوری طراحی شده باشد که توسط دست بتوان آن را باز کرد و با فشار دائمی توسط نفر این ترمز باز بماند .

تعریف و تاریخچه آسانسور

تعریف و تاریخچه آسانسور

آسانسور دستگاهی است دائمی که براي جا به جایی اشخاص یا کالا ،بین طبقات ساختمان بوده و در طبقات مشخصی عمل می نماید. داراي کابینی است که ساختار، ابعاد و تجهیزات آن به اشخاص به سهولت اجازه استفاده می دهد و میان ریلهاي منصوبه عمودي با حداکثر انحراف ۱۵ درجه حرکت می کند. آسانسور وسیله نقلیه عمومی دائمی است که بین ترازهاي از قبل تعریف شده حرکت و تنها وسیله رفت و آمد ترافیکی است که مورد استفاده تمامی گروه سنی قرار می گیرد و عمومی ترین وسیله جابجایی عمودي در جهان است. 
تاریخچه پیدایش آسانسور به ۲۵۳سال قبل از میلاد مسیح بازمی گردد. ارشمیدس وسیله ای شبیه به آسانسوراختراع کرد که قابلیت حمل یک نفر را برای ارتفاعات نه چندان زیاد را داشت. این آسانسور دستی نمونه ای از نخستین حرکات بشر برای ساختن یک بالابر بود. 
فناوری ساخت آسانسور به سرعت پیش رفت و بسیاری از سازندگان ساختمان های جهان این وسیله مفید و کارا را استفاده کردند. براساس آخرین آمارهای ارایه شده، ایتالیایی ها بیشترین آسانسور سواران نام گرفته اند. با اینکه این کشور جمعیت بالایی ندارد، اما آنها با نصب ۸۵۰هزار دستگاه آسانسور رتبه نخست را در دنیا به خود اختصاص داده اند. 
در ایتالیا روزانه بیش از ۱۰۰میلیون نفر از آسانسور استفاده می کنند. پس از این کشور، آمریکا با داشتن ۷۰۰هزار دستگاه آسانسور و چین با ۶۱۰هزار رتبه های دوم و سوم را در اختیار داشتند. البته این آمار به سال ۲۰۰۸ مربوط می شود و با سرعتی که نزد چینی ها سراغ داریم، به احتمال فراوان، این آمار دچار تغییر و تحولات شده است.

انواع آسانسور از نظر کاربرد

انواع آسانسور از نظر کاربرد
آسانسور دستگاهی است دائمی که برای جا به جایی اشخاص یا کالا ،بین طبقات ساختمان بوده و در طبقات مشخصی عمل می نماید . دارای کابینی است که ساختار ، ابعاد و تجهیزات آن به اشخاص به سهولت اجازه استفاده می دهد و میان ریلهای منصوبه عمودی با حداکثر انحراف ۱۵ درجه حرکت می کند . آسانسور وسیله نقلیه عمومی دائمی است که بین ترازهای از قبل تعریف شده حرکتمی کند آسانسور تنها وسیله رفت و آمد ترافیکی است که مورد استفاده تمامی گروه سنی قرار می گیرد و عمومی ترین وسیله جابجایی عمودی در جهان است .
آسانسور وسیله نقلیه ای است که کنترل آن به یک سیستم سپرده شده فرمان دادن به آن به اختیار مسافر است ، اما ایستادن آن در محل مقرر به توسط سیستم است. 
آسانسور در داخل محیطی نصب می شود که از سه قسمت تشکیل شده است :
۱- موتورخانه :
برای برقراری موتور و گیربکس و تابلو کنترل آسانسور و تابلو برق
۲- چاه آسانسور :
برای نصب درها ، ریلها و همچنین محلی برای حرکت کابین و وزنه
۳- چاهک : در پایین ترین قسمت چاه آسانسور ،برای ضربه گیرها و بافرها موتور گیربکس بعنوان قلب آسانسور و تابلو کنترل بعنوان مغز آسانسور عمل می نماید .
انواع آسانسور از نظر کاربرد : 
آسانسور حمل بار و مسافر :  آسانسورری است که برای حمل ونقل کالا طراحی شده است و معمولا عمل حمل ونقل بهمراه افراد صورت می گیرد
آسانسور خدماتی : آسانسوری است دائمی که برای جابجایی کالا بین طبقات ساختمان می باشد و در طبقات مشخصی عمل می کند ، دارای کابینی است که ابعاد آن به اشخاص اجازه استفاده را نمی دهد و در میان ریلهای منصوبه عمودی و با حداکثر ۱۵ درجه انحراف ، حرکت می کند . ابعادی که کابین را برای افراد غیر قابل استفاده می کند ، نباید از مقادیر زیر بیشتر شود :
    الف – مساحت کف کابین ۱ متر مربع
    ب – عمق ۱ متر
    ج – ارتفاع  ۱ متر
آسانسور خودرو بر : در ساختمان های خصوصی آسانسوری که اتاقک آن ابعاد مناسبی برای جابجایی خودروهای سواری داشته و طراحی آن امکان این جابجایی را می دهد .

عمر متوسط یک آسانسور ۱۵ سال است

عمر متوسط آسانسور در ساختمان بدون درنظر گرفتن قطعات ثابت، حداکثر ۱۵ سال در نظر گرفته می شود، بعد از این مرحله لزوماً باید قطعات فنی دستگاه تعویض و بهینه شوند، ولی به علت قرار گرفتن آسانسور در ملک شخصی افراد، ورود به این مکان ها و اعمال قانون با مشکل مواجه است.

طبق قانون، آسانسورها بعد از نصب در ساختمان ها باید به صورت سالیانه مورد بازرسی قرار گیرند، به این علت که قطعات آسانسور عمر مشخصی دارند و باید توسط سرویسکار شرکت گارانتی کننده تعمیر و تعویض شوند. این موضوع در شرح وظایف سازمان ملی استاندارد تعریف شده ولی ضمانت اجرایی خود را از دست داده است و این سازمان با کارفرمایان و صاحبان ساختمان ها هماهنگ نیست تا پروسه بازرسی آسانسورها به طور منظم انجام شود.
با توجه به تفاهم نامه های بین موسسه استاندارد و سازمان شهرداری ها، صدور گواهی نامه پایان کار منوط به بازرسی اولیه از آسانسورها شده است ولی بعد از این مرحله هیچ نظارتی روی آسانسورها انجام نمی شود و با توجه به قرار گرفتن این تجهیزات در ملک شخصی مردم، بررسی آنها به لحاظ حقوقی با محدودیت مواجه است. ادارات برق، آب و گاز چنین مشکلاتی را تجربه کرده اند.

در حال حاضر عمده پرونده های آسانسور که در سیستم قضایی کشور وجود دارد مربوط به آنهایی است که در ابتدا موسسه استاندارد توسط شرکت های بازرسی فنی آنها تایید کرده بود ولی بعد از آن توسط افراد فاقد صلاحیت حرفه ای دستکاری شدند. در چنین شرایطی نظارت دقیق بر عملکرد شرکت های تولیدی و خدماتی آسانسور ضروری به نظر می رسد. رئیس دانشگاه علمی- کاربردی آسانسور ادامه داد: آسانسور جزو تاسیسات ثابت ساختمان است و همراه با سازه طراحی می شود؛ اسکلت و درها در این بخش قرار می گیرند و عمر مفید آنها مانند ساختمان سنجیده می شود. ولی یک سری از قطعات فنی آسانسور به دلیل تغییر تکنولوژی و بهینه شدن مصرف انرژی باید بعد از ۷ تعویض شوند. به طور معمول عمر متوسط یک دستگاه آسانسور بدون درنظر گرفتن قطعات ثابت ۱۵ سال در نظر گرفته می‌شود، بعد از این مرحله نوسازی آسانسور اتفاق می‌افتد و یک سری قطعات را تعویض و بهینه می‌کنند.